نقش گیرنده های آدنوزینی A1 بر فعالیت تشنجی هیپوکمپ و آمیگدال در کیندلینگ هیپوکمپ در موشهای صحرایی

سابقه و هدف: هیپوکمپ یکی از حساس ترین نواحی مغز در ایجاد فعالیت صرعی می باشد و تحقیقات زیادی در رابطه با تاثیر مواد مختلف بر شدت تشنجهای ناشی از فعالیت نورونهای هیپوکمپ در حال انجام است. در این تحقیق اثر تزریق داخل صفاقی N6 – سیکلوهگزیل آدنوزین (CHA) آگونیست اختصاصی گیرنده های آدنوزینی A1 و 1-3 دی متیل – 8 – سیکلوپنتیل گزانتین (CPT)، آنتاگونیست اختصاصی این گیرنده ها در حیواناتی که با تحریک الکتریکی هیپوکمپ کیندل شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: تزریق داخل صفاقی CHA (با دوزهای 0.25، 0.5 و 1 میلی گرم بر کیلوگرم) امواج تخلیه متعاقب ثانویه هیپوکمپ و امواج تخلیه متعاقب آمیگدال را به طور معنی داری کاهش داد. از این میان تنها تزریق دوز 1 mg/kg این دارو زمان تاخیری بین تحریک و شروع مرحله 4 تشنج را نیز افزایش داد. تزریق داخل صفاقی CPT (با دوزهای 0.25، 0.5 و 1 میلی گرم بر کیلوگرم) در مدت زمان مرحله 5 تشنج و مدت زمان امواج تخلیه متقاقب ثانویه هیپوکمپ و امواج تخلیه متعاقب آمیگدال افزایش معنی داری ایجاد کرد. چنانچه قبل از تزریق CHA، CPT (با دوز 0.5mg/kg) به حیوانات تزریق شود، جلوی اثرات CHA بر کمیتهای تشنجی گرفته خواهد شد. یافته ها: تمامی حیواناتی که با تحریک هیپوکمپ کنیدل شده بودند، قبل و پس از تزریق سالین، مرحله 5 تشنج را نشان دادند. CHA و CPT در دوزهای مورد استفاده، اثر قابل توجهی بر رفتار و فعالیت حرکتی حیوان نداشتند. تزریق دوزهای مختلف CHA اثر معنی داری بر مرحله حمله تشنج، ADD هیپوکمپ و مدت زمان مرحله 5 تشنج نداشت، اما مدت زمان تاخیری بین تحریک و شروع مرحله 4 تشنج را به طور وابسته به دوز و معنی داری افزایش داد. SAD هیپوکمپ و ADD آمیگدال نیز به طور معنی داری کاهش یافتند. که این اثرات شدیدا وابسته به دوز و زمان می باشند. تزریق داخل صفاقی CPT بر کمیتهای ADD هیپوکمپ و S4L اثری نداشت اما به طور معنی داری S5D، SAD هیپوکمپ و ADD آمیگدال را تحت تاثیر قرار داد. تزریق داخل صفاقی CPT، 5 دقیقه قبل از تجویز CHA موجب کاهش پاسخ دهی به CHA شد. CPT اثر CHA بر SAD هیپوکمپ و ADD آمیگدال را در زمانهای 15 و 60 دقیقه پس از تزریق CHA حذف کرد. نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان می دهد که درمدل صرعی کیندلینگ هیپوکمپ، آدنوزین درون زا دارای اثرات ضد تشنجی است و تزریق آگونیست گیرنده های آدنوزینی A1 این اثر را تشدید می نماید. همچنین می توان این احتمال را مطرح نمود که بخشی از این اثرات از طریق کاهش فعالیت ناحیه آمیگدال اعمال می شود.